Aandacht en ruimte geven aan je rouw. Hoewel het misschien 'makkelijk' klinkt, is het dat vaak helemaal niet.
Want, hoe doe je dat dan? En wat komt er dan allemaal wel niet los?
Je moet toch door? En kan nu niet instorten,
want hoe moet het dan met je gezin, je werk en/ of onderneming?
Nee, die rouw daar heb je even geen ruimte voor en tijd heelt alle wonden toch?
Het gaat ook eigenlijk best goed.
Ja oké, je bent wel heel moe. Voelt een constante onrust, twijfelt ineens aan alles en je lontje is zo goed als verdwenen, ook merk je dat je niet echt meer kan genieten van dingen die je normaal zoveel plezier brachten, en kost alles veel meer energie dan normaal, maar dat zal wel komen omdat je het gewoon zo druk hebt.
Over een tijdje gaat het vast beter, nu eerst maar gewoon de schouders eronder en gaan....
Herken jij je hierin? Dan wil ik dat je weet dat:
De tijd rouw niet heelt. Rouw hoeft niet weg of opgelost te worden. Het gaat erom ruimte te maken en het op jouw manier toe te laten. Rouwen is een actief proces dat rust en balans kan brengen.
Herstel en verlies samen gaan. Focus je alleen op doorgaan en stop je je rouw weg? Dan blijft het je achtervolgen, met gevolgen voor jezelf, je gezin, je werk of onderneming. Bewuste aandacht voor je rouw helpt je verder.
Je rouwgevoelens minder eng zijn dan ze lijken. In je hoofd voelt het groot en spannend, maar je kunt dit aan. Je hebt het alleen nooit geleerd.
Onrust, vermoeidheid, twijfels en een kort lontje - normale signalen zijn van een verstoorde balans. Niet zorgelijk, maar wel een teken dat je rouw ruimte nodig heeft. Door die ruimte te geven, vind je sneller rust en energie terug.
Jij de regie hebt. Het verlies overkwam je, maar jij bepaalt hoe het je leven beïnvloedt. Blijf je overleven, of kies je voor een leven waarin verdriet en genieten naast elkaar bestaan?
💛 Je het niet alleen hoeft te doen.
